ความหมายของภาษา
ภาษา
รากศัพท์เดิมเป็นภาษาสันสกฤต มาจากคำว่า ภาษฺ แปลว่า พูด หรือกล่าว
หมายถึงถ้อยคำที่มนุษย์ใช้พูด เพื่อสื่อความหมาย
ความหมายของภาษาอย่างกว้าง
คือ การติดต่อสื่อสารทำความเข้าใจกันระหว่างมนุษย์ อาจเป็นภาษาท่าทาง ภาษาใบ้ ภาษาคอมพิวเตอร์
เป็นต้น
ประเภทของภาษา
ภาษามี 2
ประเภท
คือ
1. วัจนภาษา คือ ภาษาที่ใช้ถ้อยคำ
2. อวัจนภาษา คือ ภาษาที่ไม่ใช้ถ้อยคำ
กำเนิดภาษา
การใช้เสียงสื่อความหมายบางคำสัมพันธ์กับถ้อยคำ
นักปราชญ์ทางภาษาจึงสรุปกำเนิดของภาษา ดังนี้
1. เกิดจากการเลียนเสียงธรรมชาติ
2. เกิดจากคำอุทาน
3. เกิดจากเด็กทารก
4. เกิดจากมนุษย์สร้างคำขึ้นใหม่
เลียนเสียงธรรมชาติ
1. เสียงสัตว์ร้อง เช่น กา กบ แมว จิ้งจก อึ่งอ่าง เป็นต้น
2. เสียงวัตถุ เช่น โครม กริ่ง รถตุ๊กๆ หัวเราะคิกๆ เป็นต้น
3. เสียงธรรมชาติ เช่น เปรี้ยง จั๊กๆ ซู่ ซ่า เป็นต้น
4. เสียงสัมพันธ์กับความหมาย เช่น ข.
มีความหมายทางอารมณ์อย่างรุนแรงได้แก่ ขึ้ง เขือง เข้ม ข่มขืน ขื่นขม เป็นต้น
เสียง ข. นำ
ย. มีความหมายไปในทางไม่เรียบร้อยไม่อยู่นิ่ง เช่น ขยำ ขย่ม ขยุกขยิก แต่ถ้า ข. นำ
ม. จะให้ความรู้สึกที่เคลื่อนไหว เข้มแข็ง จริงจัง เช่น ขมึง เขม็ง เขม่น
ขะมักเขม้น เป็นต้น
เสียง ง.
มีลักษณะท่าทางไม่มั่นคงตลก น่าสงสาร เช่น โง่ เง่า เงอะงะ งั่ง งุ่มง่าม เป็นต้น
เสียง ค. ควบ
ล. แสดงภาวะไม่อยู่นิ่ง เช่น คลำ เคลื่อน คล้อย คลาน โคลง คลุก เป็นต้น
.
ภาษาเกิดจากคำอุทาน
ภาษาเกิดจากคำอุทาน เช่น อุ้ย ว้าย ต๊ายตาย แหม
ฮ้า เฮ้ เฮฮา เป็นต้น
ภาษาเกิดจากเด็กทารก
ภาษาเกิดจากเด็กทารก เช่น เสียงอ้อแอ้ เสียงร้อง
และเสียงเด็ก สอนพูด เป็นต้น
ภาษาเกิดจากมนุษย์สร้างคำขึ้นใหม่
ภาษาเกิดจากมนุษย์สร้างคำขึ้นใหม่โดยคนที่พูดภาษาเดียวกัน
ตกลงกันว่าคำใด เสียงใด ควรมีความหมายอย่างไร ภาษาจึงเป็นสัญลักษณ์ คือ
ลักษณะที่รับรู้ร่วมกัน
บางครั้ง บางคราก็อดคิดไม่ได้ ว่า ภาษาพูดนี้เป็นสิ่งที่น่าทึ่งมาก ที่ทำให้เราสื่อสารกันได้ ทั้งที่เรานั้นไม่ได้สัมผัสมันในช่วงแรกๆ ไม่ได้เห็นการวิวัฒนาการของมันตั้งแต่แรกเริ่ม ยังไง ต้องขอขอบคุณเป็นอย่างมากเลย ถ้าเราคิดเข้าไปลึกๆ ในเรื่องของธรรมชาติ ตอนนั้น ังไม่รู้เลยว่า อะไรบาป อะไร บุ ณ ตอนนั้น คนเราจะคิดยังไงนะ
ตอบลบ